آسمان

ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ:

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺳﺒﺰ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ ﺧﻴﺮ ﻭ ﺻﻼﺡ ﻭ ﺍﻳﻤﻨﻲ ﺑﻮﺩ.

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻮﺿﻊ, ﺭﻧﺞ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺑﻮﺩ.

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺳﺮﺥ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺭﻳﺨﺘﻦ ﺍﺳﺖ.

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺳﻴﺎﻩ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ ﺑﻼ ﻭ ﻓﺘﻨﻪ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻮﺩ.

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﻲ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ.

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﺷﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺧﻴﺮ ﻭ ﺭﻭﺯﻱ ﺑﺮ ﺍﻭ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺣﻜﻴﻢ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻭﻱ ﺭﻭﺯﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺳﺪ

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻋﻼﻣﺖ ﻫﺎﻱ ﺳﺮﺥ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﺎﺭﺳﺎﻥ ﺁﻥ ﻣﻮﺿﻊ ﺭﺍ ﻋﻼﻣﺖ ﻭ ﻧﺼﺮﺕ ﺑﻮﺩ.

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻤﻲ ﭘﺮﺳﺘﻴﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻲ ﺩﻳﻦ ﻭ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﮔﺮﺩﺩ

ﺩﺍﻧﻴﺎﻝ ﻧﺒﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:

ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻭﻝ ﺩﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺟﻞ ﻭﻱ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻮﺩ.

ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻭﻡ ﺑﻴﻨﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺣﺎﺻﻞ ﻛﻨﺪ.

ﺍﮔﺮ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺳﻮﻡ ﺩﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﺰ ﻭ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻳﺎﺑﺪ.

ﺍﮔﺮ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺩﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺍﻗﺮﺏ ﮔﺮﺩﺩ.

ﺍﮔﺮ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﻨﺠﻢ ﺑﻴﻨﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﺑﺮ ﻫﻴﺒﺖ ﻭ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺑﻴﻢ.

ﺍﮔﺮ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺷﺸﻢ ﺩﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺨﺖ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﺋﻲ ﻳﺎﺑﺪ.

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺮ ﺷﺪ, ﻭﻟﻴﻜﻦ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺩﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻭﻱ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﺮﺩﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮﺩ.

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩﻥ, ﻭ ﺳﺮ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﺍﻓﻜﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻣﺮﺩﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﺟﺪﺍ ﺷﻮﺩ,

ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻭﻱ ﺑﮕﺬﺷﺘﻨﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺣﻜﻤﺖ ﺑﺮ ﻭﻱ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ.

ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﻦ ﺳﻴﺮﻳﻦ ﺑﺼﺮﯼ ﮔﻮﻳﺪ:

ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻴﻨﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﻔﺮﻱ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﻔﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﺒﺖ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﻋﺰ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﭘﻬﻨﺎﻱ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﻲ ﭘﺮﺩ, ﺳﻔﺮﻱ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﻧﻌﻤﺖ ﻭ ﺑﺮﻛﺖ. ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻲ ﭘﺮﻳﺪ, ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻀﺮﺕ ﻭ ﺭﻧﺞ ﺑﻴﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻓﺖ, ﺑﺪﺍﻥ ﻧﻴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎﺯ ﻧﻴﺎﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻲ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻛﺎﺭﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﻃﻠﺐ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﻧﮓ ﻭ ﻧﺪﺍ ﻣﻲ ﺷﻨﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﺑﺮ ﺧﻴﺮ ﻭ ﺳﻼﻣﺖ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﻏﻲ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻭﻱ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ.

ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﮐﺮﻣﺎﻧﯽ ﮔﻮﻳﺪ:

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻨﻴﺎﺩﻱ ﺍﺳﺖ, ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺍﺟﻠﺶ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻭﻱ ﭼﻮﻥ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺩﻧﻴﺎ ﺍﺯ ﺧﺸﺖ ﻭ ﮔﻞ ﻭ ﮔﭻ ﻭ ﺁﺟﺮ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﻐﺮﻭﺭ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻧﮕﺒﻴﻦ ﻣﻲ ﺑﺎﺭﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﻴﺮ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ ﻭ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻳﮓ ﻳﺎ ﺧﺎﻙ ﻣﻲ ﺑﺎﺭﻳﺪ, ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺪﻙ ﺑﺎﺭﻳﺪ ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﻴﻚ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭ, ﺩﻟﻴﻞ ﺁﻥ ﺑﺪ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻛﮋﺩﻡ ﻳﺎ ﻣﺎﺭ ﻭ ﻳﺎ ﺳﻨﮓ ﻣﻲ ﺑﺎﺭﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﻋﺬﺍﺏ ﺧﺪﺍﻱ ﻋﺰﻭ ﺟﻞ ﺍﻧﺪ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ, ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﻛﻬﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺳﻤﺎﻥ ﻓﺮﻭ ﺁﻭﻳﺨﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺭ ﺍﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﺮﺩﺩ.

ﺟﺎﺑﺮ ﻣﻐﺮﺑﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ:

ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﻻﻱ ﻫﻔﺘﻢ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻓﺖ, ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﮕﻨﺠﺪ ﻭ ﻓﺮﻭ ﻧﻴﺎﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺟﻞ ﺍﻭ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻛﺮﺩﺍﺭﺵ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﺴﺘﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺼﻠﺢ, ﻭ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺩﻳﻦ ﺯﺍﻫﺪ ﮔﺮﺩﺩ. ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﺼﻠﺢ ﻭ ﻣﺴﺘﻮﺭ ﻧﺒﺎﺷﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻛﻨﺪ ﻳﺎ ﻫﻼﻙ ﮔﺮﺩﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺁﻣﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﻧﺞ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺑﻪ ﺳﺮﺣﺪ ﻫﻼﻙ ﺭﺳﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﻔﺎ ﻳﺎﺑﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻨﻴﺎﺩﻱ ﺑﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﻗﺒﻪ ﺑﺎ ﻛﻮﺷﻜﻲ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﻭ ﺁﺟﺮ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﺭ ﺍ ﻣﻞ ﻭ ﻋﻤﻞ ﻣﻐﺮﻭﺭ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﺷﺪﻧﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﻋﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺎﺭﺩ ﻭ ﺁﺏ ﻫﺎ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﺭﻱ ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﻭﻱ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻧﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﻴﺮ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ, ﺧﺎﺻﻪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﺸﺎﺩﻥ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺧﻴﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻴﻔﺘﺎﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﺰﺩ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﺑﺎ ﻭﻱ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺑﻮﺩ.

ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺑﻦ ﺍﺷﻌﺚ ﮔﻮﻳﺪ:

ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺳﻨﮓ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﺑﻼﻱ ﺳﺨﺘﻲ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﺁﻥ ﻣﻮﺿﻊ ﺭﺳﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﻨﺪﻡ ﻭ ﺟﻮ ﻣﻲ ﺑﺎﺭﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﻧﺪﺭ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﻱ ﺍﻟﻮﺍﻥ ﺑﻲ ﻗﻴﺎﺱ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻠﻖ ﺭﺍ ﺍﻳﻤﻨﻲ ﻭ ﻛﺴﺐ ﻭ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﺑﻮﺩ.

ﺧﺎﻟﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﻣﺤﺪ ﺍﻟﻌﻨﺒﺮﯼ ﮔﻮﻳﺪ:

ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ, ﺁﺗﺶ ﻣﻴﺒﺎﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻴﺨﻮﺭﺩ, ﺗﻌﺒﻴﺮﺵ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﭼﺎﺭ ﺯﻳﺎﻥ, ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻳﺎ ﮔﺮﺍﻧﯽ ﻣﻴﮕﺮﺩﻧﺪ. ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ, ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻪ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﯽ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﺮﮐﺲ ﺑﺎ ﻧﺮﺩﺑﺎﻥ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺭﻳﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺻﻌﻮﺩ ﮐﻨﺪ, ﺩﺭﺟﻪ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻭ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻣﻴﻴﺎﺑﺪ.