جستن
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﻦ ﺳﻴﺮﻳﻦ ﺑﺼﺮﯼ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﺋﻲ ﻣﻲ ﺟﺴﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺟﺴﺘﻦ ﺍﻭ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺳﻔﺮﻱ ﺩﻭﺭ ﻛﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﭼﻮﺑﻲ ﻳﺎ ﻧﻴﺰﻩ ﺍﻱ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺯ ﺟﺎﺋﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻲ ﺑﺠﺴﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻱ ﻗﻮﻱ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻛﻨﺪ, ﺗﺎ ﺍﻭ ﻣﺪﺩﻱ ﺩﻫﺪ ﺩﺭ ﻛﺎﺭﻱ, ﺗﺎ ﺁﻥ ﻛﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺩ ﺭﺳﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺍﺯ ﺩﻳﻮﺍﺭﻱ ﻓﺮﻭ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺳﺘﻮﺭ ﻧﺸﺴﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻫﻼﻙ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﺑﺮ ﺑﺎﻣﻲ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﭘﺎﻳﺶ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻧﻤﺮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺯﻥ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺟﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﺯ ﭘﻴﺶ ﻭﻱ ﺁﻳﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻮﺍ ﺑﺮ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺭﻭﻱ ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ ﺁﻭﺭﺩ, ﻭ ﺑﻌﺪ ﺯﺍﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺮﻳﻢ ﺩﻳﺪ, ﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﻜﻪ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ, ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺣﺞ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺋﻲ ﻣﺠﻬﻮﻝ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻱ ﻣﺠﻬﻮﻝ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺟﺴﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻫﻼﻙ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﻜﻮﻓﻪ ﻫﻤﻲ ﺟﺴﺖ ﻭ ﻣﻌﻠﻖ ﻫﻤﻲ ﺯﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻛﺎﺭ ﻭﻱ ﺑﺎ ﺷﻜﻮﻓﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻋﻴﺶ ﺑﺮ ﻭﻱ ﺗﺒﺎﻩ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻮﺍ ﺟﺴﺖ ﻭ ﻣﺮﻏﻲ ﺑﮕﺮﻓﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺯﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﺯﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﻮﺑﻲ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﺼﺎﺋﻲ ﺍﺯ ﺟﺎﺋﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻲ ﻫﻤﻲ ﺟﺴﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﻧﺞ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺑﺮﻫﺪ ﻭ ﻛﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﻡ ﺷﻮﺩ.
ﻟﻮﮎ ﺍﻭﻳﺘﻨﻬﺎﻭ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﭘﯽ ﭼﻴﺰﯼ: ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﺩﺳﺖ ﻧﺎﻳﺎﻓﺘﻨﯽ