آفتابه

ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ:

ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺮ ﻧﻪ ﻭﺟﻪ ﺑﻮﺩ.

ﺍﻭﻝ: ﺯﻥ,

ﺩﻭﻡ: ﺧﺎﺩﻡ,

ﺳﻮﻡ: ﻛﻨﻴﺰﻙ,

ﭼﻬﺎﺭﻡ: ﻗﻮﺍﻡ, ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﻱ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻱ

ﭘﻨﺠﻢ: ﺗﻦ. ﺑﺪﻥ ﺍﻧﺪﺍﻡ,

ﺷﺸﻢ: ﻋﻤﺮ ﺯﻳﺎﺩ,

ﻫﻔﺘﻢ: ﻣﺎﻝ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ,

ﻫﺸﺘﻢ: ﺧﻴﺮ ﻭ ﺑﺮﻛﺖ,

ﻧﻬﻢ. ﺭﺍﺣﺖ ﺯﻧﺎﻥ.

ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﻦ ﺳﻴﺮﻳﻦ ﺑﺼﺮﯼ ﮔﻮﻳﺪ:

ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ, ﺯﻥ ﺧﺎﺩﻣﻪ ﺑﻮﺩ, ﻳﺎ ﻛﻨﻴﺰﻙ, ﻛﻪ ﭼﺮﺍﻍ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺪﻭ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﻣﻌﺒﺮﺍﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ: ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﺧﺎﺩﻣﻪ ﻗﻮﻣﻲ ﺑﻮﺩ, ﻛﻪ ﺁﻥ ﻗﻮﻡ ﺑﻪ ﻃﺎﻋﺖ ﺍﻭ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻛﻨﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﻧﻮ ﺩﺍﺷﺖ, ﻳﺎ ﻛﺴﻲ ﺑﺪﻭ ﺩﺍﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻭﻱ ﺧﺎﺩﻣﻪ ﻳﺎ ﻛﻨﻴﺰﻛﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻙ ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﺑﺸﻜﺴﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺧﺎﺩﻣﻪ ﻳﺎ ﻛﻨﻴﺰﻙ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻤﻴﺮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﺍﻭ ﺿﺎﻳﻊ ﮔﺮﺩﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺧﺎﺩﻣﻪ ﻳﺎﻛﻨﻴﺰﻙ ﻭﻱ ﺑﮕﺮﺯﻳﺪ, ﻳﺎ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺟﺪﺍ ﺷﻮﺩ.

ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﻣﻄﻴﻌﻲ ﺗﻬﺮﺍﻧﻲ ﮔﻮﻳﺪ:

ﺩﺭ ﻗﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﻩ ﺩﺍﺭﻱ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺘﻤﮑﻦ ﮐﻨﻴﺰ ﻭ ﻏﻼﻡ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻱ ﻣﻲ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺰ ﻭ ﻏﻼﻡ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺰﮎ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ ﻭ ﻟﻲ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﻩ ﺩﺍﺭﻱ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺗﺎﻭﻳﻠﻲ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ. ﻣﻌﺒﺮﺍﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﻲ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﺍﻱ ﻧﻮ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻨﻴﺰﮐﻲ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻫﺪﻳﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﻲ ﺧﺮﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﺮﺩ ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﺍﺵ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭ ﻭ ﮐﻨﻴﺰﺵ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺁﺏ ﺍﺯ ﺣﻮﺽ ﻳﺎ ﺁﺑﮕﻴﺮ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﻱ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺁﺏ ﭘﺲ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﻱ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺟﻮﺍﺑﮕﻮﻱ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎﺭﻱ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﮐﻤﮏ ﺭﺳﺎﻧﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﭼﻪ ﺧﺎﺩﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﺑﺎﻧﻮﻱ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﭼﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩ ﺧﻮﺍﺏ. ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﺍﻱ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﺑﺎ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﻗﻴﺎﺱ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﮐﺴﻲ ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ.