اسپندان
ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﮐﺮﻣﺎﻧﯽ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺍﮔﺮ ﺍﺳﭙﻨﺪﺍﻥ ﺩﻳﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻏﻢ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺍﺳﭙﻨﺪﺍﻥ ﻫﻤﻲ ﺧﻮﺭﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﺁﻥ ﻭﻱ ﺭﺍ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺭﺳﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﺴﻲ ﺍﺳﭙﻨﺪﺍﻥ ﺑﺪﻭ ﺩﺍﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻏﻤﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺲ ﺑﺮ ﺩﻝ ﻭﻱ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﺍﻭ ﺍﺳﭙﻨﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﺩﺍﺩ, ﻏﻤﻲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺮ ﺩﻝ ﻭﻱ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﺩﺩ.
ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺑﻦ ﺍﺷﻌﺚ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺍﮔﺮ ﺍﺳﭙﻨﺪﺍﻥ ﺩﺍﺷﺖ, ﻟﻜﻦ ﻧﺨﻮﺭﺩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﺩﺍﺩ, ﻳﺎ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﻓﻜﻨﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻮﺩ.