بادنجان
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﻦ ﺳﻴﺮﻳﻦ ﺑﺼﺮﯼ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻮﻗﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﭘﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺧﺎﻡ, ﺩﻟﻴﻞ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻘﺪﺭ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﺗﺮ ﻭ ﺧﺸﻚ ﺁﻥ ﻳﻜﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩ.
ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﮐﺮﻣﺎﻧﯽ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ, ﻟﻴﻜﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﻳﺎ ﺑﻔﺮﻭﺧﺖ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻣﻨﺰﻝ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺨﻮﺭﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺭﺳﺘﻪ ﺷﻮﺩ.
ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﻣﻄﻴﻌﻲ ﺗﻬﺮﺍﻧﻲ ﮔﻮﻳﺪ:
ﻧﻔﺎﻳﺲ ﺍﻟﻔﻨﻮﻥ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍﻱ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻭ ﺗﻌﻘﻞ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻲ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻓﺼﻞ ﻧﻴﮑﻮ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﺑﻦ ﺳﻴﺮﻳﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺑﻲ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﭘﺨﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺧﺎﻡ ﻧﺸﺎﻥ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻏﻢ ﻭ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻏﺼﻪ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻲ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﻣﺤﻮﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻭ ﺗﻌﺒﻴﺮﺵ ﺗﺤﺖ ﺷﻌﺎﻉ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﺭﻭﻳﺎﻱ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﭘﺲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺻﺮﻓﺎ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﻥ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ. ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﻧﻴﮑﻮ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺨﺼﻮﺹ ﺍﮔﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﺳﻴﺎﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻕ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺷﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺳﺘﻤﻲ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺭﻧﺠﻲ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﻭﻟﻲ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻴﺎﻓﮑﻨﻴﺪ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻴﺎﻧﺪﺍﺯﻳﺪ ﮔﻮﻳﺎﻱ ﻓﺮﺝ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﻭ ﻧﺠﺎﺕ ﺍﺯ ﺑﻼﺳﺖ ﻭ ﺭﺍﺣﺘﻲ ﻭ ﺁﺳﻮﺩﮔﻲ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ. ﭘﻮﺳﺖ ﮐﻨﺪﻥ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﺩ.