آتش افروختن
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﻦ ﺳﻴﺮﻳﻦ ﺑﺼﺮﯼ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺁﺗﺶ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ, ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﻗﻮﺕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺗﺶ ﺑﻲ ﺩﻭﺩ, ﻓﺮﻭﻍ ﻗﻮﺕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺗﺶ ﺑﺎ ﺩﻭﺩ, ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺳﺘﻤﮕﺮ ﻭ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻭﺯﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﺗﺎ ﮔﺮﻡ ﺷﻮﺩ, ﻳﺎﻛﺴﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺪﺍﻥ ﮔﺮﻡ ﺷﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﻃﻠﺐ ﮐﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﻳﺎﺑﺪ
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻲ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺁﺗﺸﻲ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻲ ﺳﺒﺐ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺧﺼﻮﻣﺖ ﻛﻨﺪ
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﺗﺸﻲ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﺗﺎ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﺮﻳﺎﻥ ﻛﻨﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻱ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﺩ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻏﻴﺒﺖ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ, ﺗﺎ ﻃﻠﺐ ﺣﺎﻝ ﻛﺴﻲ ﻛﻨﺪ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﻳﺎﻥ ﺑﺨﻮﺭﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﺁﻥ, ﺭﻭﺯﻱ ﺑﻪ ﻭﻱ ﺭﺳﺪ, ﺑﺎ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﺗﺶ ﻣﻲ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ, ﻭ ﺩﺭ ﺩﻳﮓ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﻮﺩ ﻳﺎ ﭼﻴﺰﻱ ﺩﻳﮕﺮ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻱ ﺑﺴﺎﺯﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺎﺭ ﻛﺪﺑﺎﻧﻮﻱ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺭﺳﺪ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻳﮓ ﻫﻴﭻ ﻃﻌﺎﻡ ﻧﺒﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺎﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﺗﺸﻲ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﺣﻠﻮﺍ ﭘﺰﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺨﻨﻲ ﻧﻴﻜﻮ ﮔﻮﻳﻨﺪ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﺗﺸﻲ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﻲ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺠﺖ ﻭ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ
ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﮐﺮﻣﺎﻧﯽ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻲ ﺁﺗﺸﻲ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﺗﺎﺍﻫﻞ ﺁﻥ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻫﻞ ﺁﻥ ﻣﻮﺿﻊ ﺭﺍﻏﻴﺒﺖ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﻱ ﮔﻮﻳﺪ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺁﺗﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻨﻮﺭ ﻳﺎﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺩﺍﻥ ﻫﻤﻲ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﺑﻲ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻃﻌﺎﻡ ﭘﺰﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻣﺮﺩﻱ ﺍﺯ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ, ﺍﻭ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺧﺼﻮﻣﺖ ﺍﻓﺘﺪ.ﻭﺩﻭﻟﺘﺶ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺷﻮﺩ
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﺗﺶ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺯﺩ ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺧﻮﻳﺶ, ﻭ ﺁﻥ ﺁﺗﺶ ﺑﺮﻧﻤﻲ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﻲ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻱ ﻳﺎﺑﺪ.ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻛﺲ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﻮﺩ, ﻋﺰ ﻭ ﺟﺎﻩ ﻭ ﺩﻭﻟﺘﺶ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﮔﺮﺩﺩ,
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺁﻥ ﺁﺗﺶ ﻛﻪ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﺑﻤﺮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻼﻙ ﮔﺮﺩﺩ.
ﺟﺎﺑﺮ ﻣﻐﺮﺑﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﻣﻲ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﺁﻥ ﺁﺗﺶ ﺭﺍﻩ ﻣﻲ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ, ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻊ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ ﺭﻓﺘﻨﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺣﻜﻤﺖ ﺍﻭ ﺑﻬﺮﻩ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺁﺗﺶ ﻓﺮﻭ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ ﻭ ﻧﻮﺭ ﺍﻭ ﺯﺍﻳﻞ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺣﻮﺍﻟﺶ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺣﻠﺖ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺁﺗﺶ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺍﻓﺮﻭﺧﺖ, ﻧﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻋﻠﻢ ﺍﻭ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺿﻼﻟﺖ ﺑﺮﺩ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﺗﺸﻲ ﺩﺭ ﻣﻮﺿﻌﻲ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺖ, ﺗﺎ ﺁﻥ ﻣﻮﺿﻊ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺩ, ﻭ ﺁﺗﺶ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺧﺮﻳﺪ ﻭ ﻓﺮﻭﺧﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﺎﻕ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﻟﺶ ﺣﺮﺍﻡ ﺑﻮﺩ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺁﺗﺶ ﻫﻤﻲ ﺑﺮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻟﻲ ﺣﺮﺍﻡ ﺑﺪﻭ ﺭﺳﺪ.