به
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ:
ﺩﻳﺪﻥ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﺳﺒﺰ ﺑﻮﺩ, ﺑﻪ ﺗﺎﻭﻳﻞ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﺯﺭﺩ ﺑﻮﺩ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ.
ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﮐﺮﻣﺎﻧﯽ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺑﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻥ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ. ﺧﻮﺍﻩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺧﻮﺍﻩ ﺑﻲ ﻭﻗﺖ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺯﺭﺩﺗﺮ ﺍﺳﺖ, ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺻﻌﺐ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ.
ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﻣﻄﻴﻌﻲ ﺗﻬﺮﺍﻧﻲ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺩﺳﺘﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﻣﻌﺒﺮﺍﻥ ﺍﺻﻼ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﮔﻮﺋﻲ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﻱ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻣﻲ ﺯﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﻮﻩ ﻣﻌﻄﺮ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻓﺶ ﺗﻌﺎﺑﻴﺮﻱ ﺑﻨﻮﻳﺴﻨﺪ. ﺁﻥ ﻫﺎ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﺪ ﮐﺪﺍﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺩﻗﻴﻖ ﺑﭙﺬﻳﺮﺩ. ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻧﻘﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻓﺼﻞ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﻳﻌﻨﻲ ﭘﺎﺋﻴﺰ ﺩﻳﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺳﺒﺰ ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻏﻴﺮ ﻓﺼﻞ ﻳﻌﻨﻲ ﺩﺭ ﻓﺼﻮﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺎﻝ ﺭﻧﮕﺶ ﺯﺭﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻣﻌﺒﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻈﺮ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭﻟﻲ ﻋﺪﻩ ﺍﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﻳﺪﻥ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻓﺼﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﭼﻪ ﻏﻴﺮ ﻓﺼﻞ ﻧﻴﮑﻮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻧﻘﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮﺍ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺑﻬﺸﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﺎﮐﻲ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ, ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺣﺎﻣﻲ ﻭﺣﻲ ﻭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻣﻘﺮﺏ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺧﺮﻭﺝ ﺁﺩﻡ ﺍﺯ ﺑﻬﺸﺖ ﻳﮏ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺩﻳﺪﻥ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﺸﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻲ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻲ ﻭ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﻧﺎﮐﺎﻣﻲ ﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻣﻌﺒﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺭﻧﮓ ﺑﻪ ﮐﻪ ﺯﺭﺩ ﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻭ ﮐﺴﺎﻟﺖ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﻮﻩ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﺧﻮﺵ ﻃﻌﻢ ﻭ ﻣﻌﻄﺮ ﺑﺎ ﻣﺰﻩ ﺍﻱ ﺧﻮﺏ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻏﺬﻳﻪ ﻭ ﻣﺮﺑﺎ ﻭ ﺷﺮﺑﺖ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﻳﺪﻧﺶ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﻴﮏ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﺳﺒﺰ ﻭ ﭼﻪ ﺯﺭﺩ ﻭ ﭼﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﻭ ﭼﻪ ﺧﺎﻡ ﻭ ﻧﺎﭘﺨﺘﻪ.
ﺩﺭ ﺳﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﻭﻳﺎﻫﺎ ﺁﻣﺪﻩ:
ﺧﻮﺍﺏ ﻣﻴﻮﻩ: ﺷﻤﺎ ﻭﺍﺭﺙ ﺛﺮﻭﺕ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ.
ﺩﺭﺧﺖ ﺑﻪ: ﺧﺒﺮﻫﺎﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺵ
ﻳﻚ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﻪ ﭘﺮﺍﺯ ﺷﻜﻮﻓﻪ: ﻟﺬﺕ ﻭ ﺷﺎﺩﻱ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺷﻤﺎﺳﺖ.
ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻲ ﭼﻴﻨﻴﺪ: ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﺭﮔﻴﺮﻱ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﺭﻳﺪ: ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﻭ ﺳﻼﻣﺖ
ﺑﻪ ﻣﻲ ﭘﺰﻳﺪ: ﻳﻚ ﺯﻥ ﺑﺪﻧﺎﻡ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻋﺬﺍﺏ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ.
ﻣﺮﺑﺎﻱ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ: ﻃﻠﺒﻜﺎﺭﺍﻥ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻫﺎﻱ ﭘﻮﺳﻴﺪﻩ: ﻣﺸﻜﻼﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺷﻤﺎﺳﺖ.
ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﻓﻦ ﺩﺭ ﺗﺎﻭﻳﻞ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻥ, ﺧﻼﻑ ﺍﺳﺖ. ﺑﻌﻀﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﻣﻬﺘﺮﻱ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﻴﺮ ﻭ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺑﻴﻨﺪ ﻭ ﺛﻨﺎﻱ ﻧﻴﻜﻮ ﺷﻨﻮﺩ, ﻭ ﺑﻌﻀﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺣﻜﻢ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻛﺮﺩ, ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻮﻳﺪﻛﻪ: ﺁﻥ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺯﺭﺩ ﺍﺳﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ ﺳﻔﺮﻱ ﺩﺭﺍﺯ ﺍﺳﺖ, ﺑﺎ ﺭﻧﺞ ﺕ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ, ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﺯ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ ﻭﻱ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺣﻜﻢ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﺎ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻭﺭﻧﺞ, ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻔﺮ ﺁﺩﻡ ﺍﺯ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻮﺩ, ﺑﺎ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﭼﻮﻥ ﺁﺩﻡ (ﻉ) ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ, ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ. ﻣﻨﻲ ﺯﻳﺎﺩ ﺷﺪ, ﻻﺟﺮﻡ ﺍﺯ ﻭﻱ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﻣﻬﺘﺮﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺑﻴﻨﺪ ﻳﺎ ﺛﻨﺎﻱ ﻧﻴﻜﻮ, ﺑﺪﺍﻥ ﻣﻌﻨﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺁﻥ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ (ﻉ) ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺘﺎﻧﻨﺪﻩ ﺁﻥ ﺁﺩﻡ ﻭ ﺑﻮﻱ ﺧﻮﺵ ﺁﻥ ﺛﻨﺎﻱ ﻧﻴﻜﻮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺧﻮﺍﺑﻲ ﻛﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻥ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺁﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ, ﺍﺯ ﮔﺰﺍﻑ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ.