ادعای پیامبری

ﺩﺍﻧﻴﺎﻝ ﻧﺒﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:

ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﻱ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﺧﻠﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻫﻤﻲ ﻧﻤﻮﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ ﻣﺤﻨﺖ ﻭ ﺑﻼ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻇﻔﺮ ﻳﺎﺑﺪ. ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﺯﺍﻫﺪ ﻭ ﻣﺼﻠﺢ ﺷﺪ, ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ, ﻟﻜﻦ ﻣﺤﻨﺖ ﻭ ﺑﻼﻱ ﻭﻱ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻣﺤﺘﺸﻢ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮ ﺷﺪ, ﻧﻌﻤﺖ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮ ﻭﻱ ﻓﺮﺍﺥ ﺷﻮﺩ, ﺍﻣﺎ ﺩﻳﻦ ﺍﻭ ﺗﺒﺎﻩ ﮔﺮﺩﺩ.

ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﮐﺮﻣﺎﻧﯽ ﮔﻮﻳﺪ:

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﻧﺎﻡ ﻭﻱ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺷﺪ, ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻧﻴﻚ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ, ﭼﻮﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﻭﺳﻌﻴﺪ ﻭ ﺻﺎﻟﺢ ﻭ ﻋﻠﻲ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ, ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺫﻛﺮ ﺧﻴﺮ ﻭ ﻧﻴﻜﻲ ﻳﺎﺩ ﺳﺎﺯﻧﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﻼﻑ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﺪ, ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺮ ﻭ ﺑﺪﻱ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺍﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻳﺎ ﺍﻣﻴﺮ ﻳﺎ ﻗﺎﺿﻲ ﺷﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺷﻐﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﻼﻑ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻨﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﺷﺮ ﻭ ﺑﺪﻱ ﺑﻮﺩ.

ﺟﺎﺑﺮ ﻣﻐﺮﺑﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ:

ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺻﻼﺡ ﺑﻪ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﺒﺪﻝ ﺷﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﺑﺮ ﻧﺠﺴﻲ ﻭ ﺍﺩﺑﺎﺭﻱ. ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﻼﻑ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻨﺪ, ﺩﻟﻴﻞ ﺷﻮﺩ ﺑﺮ ﺳﻌﺪ ﻭ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺩﻧﻴﺎﻱ ﻭﻱ.

ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﻣﻄﻴﻌﻲ ﺗﻬﺮﺍﻧﻲ ﮔﻮﻳﺪ:

ﺣﮑﻢ ﮐﻠﻲ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﻳﺎﻱ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎ ﻣﻴﻤﻨﺖ ﻭ ﺷﮕﻮﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻨﻮﻁ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻭﺿﻌﻲ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ. ﺍﮔﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﻱ ﺭﺍ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻭ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﻧﺸﺎﻥ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻭﺿﻊ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺷﺮﻑ ﻭ ﺟﺎﻩ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺁﻥ ﭘﻴﻐﺎﻣﺒﺮ ﻳﺎ ﻭﻟﻲ ﺭﺍ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻭ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺁﻥ ﺧﻼﻑ ﺍﻭﻟﻲ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﻱ ﻫﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﻳﺪﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﻴﮑﻮ ﺍﺳﺖ.

ﻳﻮﺳﻒ ﻧﺒﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:

ﺩﻳﺪﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ

ﻫﺮﮐﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﺎﺭﺩﻳﻦ ﻭﺩﻧﻴﺎﯼ ﻭﯼ ﻧﻈﺎﻡ ﮔﻴﺮﺩ

ﺟﯽ ﺍﭺ ﻣﻴﻠﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ:

ﺩﻳﺪﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ, ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ.