ترخون
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﻦ ﺳﻴﺮﻳﻦ ﺑﺼﺮﯼ ﮔﻮﻳﺪ:
ﻣﺮﺩﻱ ﺑﺪﮔﻮﻫﺮ ﺑﺪﻛﺮﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ, ﺯﻳﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﺻﻞ ﻭﻱ, ﺳﭙﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﭙﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﻛﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺎﻏﺎﺯﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﺪﺗﻲ ﺭﻫﺎ ﻛﻨﻨﺪ. ﺗﺎ ﻃﺒﻊ ﻭ ﻃﻌﻢ ﻭﻱ ﺍﺯﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺑﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺑﻜﺎﺭﻧﺪ, ﭼﻮﻥ ﺑﺮﺁﻳﺪ, ﺗﺮﺧﻮﻥ ﺍﺳﺖ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺗﺮﺧﻮﻥ ﺩﺍﺷﺖ, ﻳﺎ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﻭﻱ ﺩﺍﺩ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻭﻱ ﺭﺍ ﻣﻀﺮﺕ ﻭ ﺯﻳﺎﻧﻲ ﺭﺳﺪ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻴﻨﺪ ﺗﺮﺧﻮﻥ ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﺩﺍﺩ, ﻳﺎ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ, ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺻﺤﺒﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﺩﻱ ﺟﺪﺍﺋﻲ ﺟﻮﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﻭﺭ ﺷﻮﺩ.
ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﻣﻄﻴﻌﻲ ﺗﻬﺮﺍﻧﻲ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺍﺯ ﺳﺒﺰﻳﻬﺎﻱ ﺧﻮﺭﺩﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻃﻌﻢ ﺗﻨﺪ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻧﻌﻨﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﺗﺮﺧﻮﻥ ﭘﻴﺎﻡ ﺁﻭﺭ ﺑﻬﺎﺭ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺳﺒﺰﻱ ﺗﺨﻢ ﺧﺎﺻﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﮑﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺗﺮﺧﻮﻥ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﺳﻔﻨﺪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺑﺮﻳﺰﻳﻢ ﺑﺎ ﺳﺮﮐﻪ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻣﻲ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﺪﺗﻲ ﻣﻲ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﺍﺳﻔﻨﺪ ﺩﺭ ﺳﺮﮐﻪ ﺧﻴﺲ ﺑﺨﻮﺭﺩ, ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻲ ﺍﺳﻔﻨﺪ ﺧﻴﺲ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺳﺮﮐﻪ ﺭﺍ ﻣﻲ ﮐﺎﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺮﺧﻮﻥ ﺑﺎﺭ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ. ﺗﻨﺪﻱ ﻭ ﺗﻴﺰﻱ ﺳﺮﮐﻪ ﻭ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﺳﻔﻨﺪ ﻭ ﻃﻌﻢ ﺗﻨﺪ ﺧﻮﺩ ﺗﺮﺧﻮﻥ ﺩﺭ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺁﻥ ﻣﻮﺛﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ ﻣﻌﺒﺮﺍﻥ ﮐﻬﻦ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺗﺮﺧﻮﻥ ﺭﺍ ﺁﺩﻡ ﺑﺪ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺯﻳﺎﻥ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﺪ. ﻭﻟﻲ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺗﺮﺧﻮﻥ ﭘﻴﺎﻡ ﺁﻭﺭ ﺑﻬﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻳﺪﻥ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺗﺮﺧﻮﻥ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﻳﻢ. ﺩﻳﺪﻥ ﺗﺮﺧﻮﻥ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺷﺎﺩﻱ ﻭ ﻓﺮﺡ ﻭ ﻧﺸﺎﻁ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﻏﻢ ﻭ ﺭﻧﺞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺯﻳﺎﺩ ﺟﺪﻱ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﻴﺴﺖ. ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻣﻌﺒﺮﺍﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺗﺮﺧﻮﻥ ﺯﻥ ﭼﺎﺑﮏ ﻭ ﺯﺭﻧﮓ ﻭ ﺭﻳﺰﻧﻘﺶ ﻭ ﭘﺮﺗﺤﺮﮎ ﺍﺳﺖ. ﺯﻧﻲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻭ ﻇﺮﺍﻓﺖ, ﺯﻳﺎﺩ ﺣﺮﻑ ﻣﻲ ﺯﻧﺪ ﻭ ﺯﺑﺎﻧﺶ ﺗﻠﺦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻧﻴﺸﺪﺍﺭ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﻱ ﺗﺮﺧﻮﻥ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﮐﻨﺪﻳﻢ ﺑﺎ ﺯﻧﻲ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ.