نرخ بهره بین بانکی و تاثیر آن بر بورس و بازار
بانک‌ها در طول روز به دلایل مختلفی ممکن است دچار کمبود و یا مازاد نقدینگی شوند که برای به تعادل رساندن خود در کوتاه مدت (که معمولا یک روزه است)، با بانک‌هایی که مازاد یا کسری منابع دارند مبادله می‌کنند. نرخ بهره‌ای که بانک دارای مازاد منابع، به بانکی که دچار کمبود منابع شده است میدهد، نرخ بهره بین‌بانکی است.
این نرخ به عنوان یکی از مهم‌ترین شاخص‌های سنجش وضعیت اعتباری در بازار پول و نیز یکی از اصلی‌ترین نماگرهای سیاست‌های پولی هرکشور محسوب می‌شود.
کاهش نرخ بهره از یک طرف باعث کاهش هزینه تامین مالی و سرمایه در گردش بنگاه‌های تولیدی اقتصاد می‌شود، و از این کانال بر روی رشد اقتصادی اثرمثبت می‌گذارد و از طرف دیگر هزینه فرصت نگهداری سرمایه در حسابهای سپرده را افزایش میدهد و میتواند فرصت مناسبی برای ورود پول های جدید به بازار سرمایه را فراهم کند.
تثبیت نرخ بهره بین بانکی از سه جهت به رشد بازار سرمایه کمک می‌کند:
۱. موجب تثبیت نرخ سود سپرده‌های مدت‌دار بانکی و ممانعت از افزایش آن و در نتیجه رفع سایه نگرانی ناشی از "فرار نقدینگی از بازار سرمایه به سمت بازار پول(سپرده‌های مدت‌دار بانکی)" می‌شود.
۲. موجب تثبیت نرخ سود تسهیلات بانکی و در نتیجه کاهش هزینه‌های تأمین مالی بخش‌های واقعی اقتصاد کشور می‌شود.
۳. موجب کفایت ذخائر بانک‌ها و افزایش قدرت آنها برای تقویت اعتباری واسطه‌ها و نهادهای مالی بازار سرمایه می‌شود.