کاش همیشه در ایران انتخابات می‌بود. یادش بخیر!

یادش بخیر، قدر دوران انتخابات با آتراکسیون‌های جذاب، مناظره‌ها و قرعه‌کشی مناظره‌ها که از فرط هیجان نفس در سینه‌هایمان حبس میشد و از بازی ایتالیا - اسپانیا جذاب تر بودند. نه کمبود آب داشتیم، نه قطعی برق، نه کسی برا واکسن کرونا مجبور میشد به ارمنستان بره و نه نظام برای کاربران فضای مجازی خط و نشان میکشید. همه نامزدها هم یکصدا میگفتند برای بهبود زندگی کولبرها بجز کشتنِ آنها راههای دیگری هم هست. همه نامزدها نگران محیط زیست، مراقبت از جنگلها، جمع آوریِ کودکانِ کار، کارتن خوابها و زنان بد سرپرست بودند. نه کسی دیگر، برایِ آمریکا شاخ و شونه میکشید، نه صحبت از نابودی اسرائیل در میان بود. بعلاوه معلوم شده بود که دولت برای کشتار آبان ۹۸ میبایستی از مردم عذر خواهی میکرده. تازه، اهل سنت، زنان وکوردها هم تاج سر شده  بودند.تنهایک مشکل داشتیم بنام دولتِ روحانی.

واقعاً که چه دوران طلایی بود و چقدر رعیت عزیز و محترم شده بود.حیف قدر آن روزها و شبها را ندانستیم.

توئیترصادق زیباکلام| ۱۶ تیر ۱۴۰۰

https://www.instagram.com/p/CRBORnGJW68