آیا با توسعه انرژی هسته‌ای می‌توان مشکل آب هفت استان را حل کرد؟
محمدحسن دهقانی مسئول پیشین بسیج دانشجویی دانشگاه خلیج فارس بوشهر که دبیر قرارگاه شهید احمدی روشن سازمان بسیج دانشجویی در تهران بزرگ است در برنامه جهان‌آرا گفت: «با داشتن ۱۰ راکتور کوچک ماژولار (SMR) می‌توانیم آب هفت استان خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان، هرمزگان، بوشهر، یزد، کرمان و خوزستان که تنش آبی جدی دارند را تامین کنیم.»
اگر با قوی‌ترین نوع SMR با توان ۵۰۰ مگاوات و احتساب انرژی ۵ کیلووات ساعت برای هر مترمکعب آب شیرین در آب‌شیرین‌کن استفاده کنیم می‌توانیم با ۱۰ SMR انرژی ۲۴ کارخانه به کیفیت تاسیسات راس الخیر عربستان (بزرگ‌ترین مجتمع آب شیرین‌کن جهان) را تامین کنیم که هرکدام روزانه حدود یک میلیون مترمکعب آب شیرین تحویل می‌دهند. قیمت کل این مجموعه بیش از ۱۸۶ میلیارد دلار خواهد شد. این میزان آب تامین شده، حدود ۱۶درصد آب سطحی و زیرسطحی فعلی این ۷ استان است. اگر از SMRهایی که صالحی، رئیس سابق سازمان انرژی اتمی به‌دنبال واردات آن بود (ACP100 چین) استفاده شود، این مقدار ۳ درصد خواهد شد.
با فرض اینکه این مجموعه عظیم ۸۰ سال بی‌وقفه کار کند، هزینه هر متر مکعب آب خروجی آن به قیمت اسمی دلار سال ۲۰۱۵ حدود ۸۰۰۰ تومان سال ۱۴۰۰ خواهد شد. در حالی که هزینه آب تمام شده برای دولت حدود ۲۵۰۰ تومان است و در گران‌ترین حالت (متوسط مشتریان آب شرب شهری در سال ۱۳۹۹) برای هر متر مکعب ۴۶۰ تومان اخذ می‌شود.
اگر فرض کنیم دولت یک شبه یارانه آب را قطع کند و همان قیمت ۲۵۰۰ تومان را با کشاورزان حساب کند، صرف نظر از خسارت‌های اجتماعی که چنین طرحی به کشور می‌زند، خسارت دلاری آن به اقتصاد ایران، معادل ۱۲ سال قطع کامل صادرات نفت در شرایط فعلی است.
اگر آقای دهقانی استان خوزستان را از معادلات حذف کرده‌بود، کل آب برداشت شده برای ۶ استان باقی‌مانده از منابع سطحی و زیرسطحی به ۱۳ میلیارد متر مکعب می‌رسید که در مقابل آن، ۸ میلیارد متر مکعب آب هسته‌ای عدد بسیار قابل توجهی می‌شد و این گفته تنها نشان «نادرست» می‌گرفت.
اما با توجه به اسم بردن ایشان از استان خوزستان در جمع این هفت استان، ما به گفته‌های محمدحسن دهقانی، نشان «شاخ‌دار» میدهیم.
