مغالطه سنت گریزی / مغالطه ناشی از یک پیشفرض نادرست
تاکنون سه مغالطه را توضیح داده ایم که بنوعی جدید یا قدیمی بودن مطلبی را دلیل بر درستی یا نادرستی دانسته اند. این سه مغالطه را میتوان چنین خلاصه کرد
۱-این مطلب قدیمی است.
پس درست و مقبول است.(سنت گرایی)
۲-این مطلب جدیداست(ودر قدیم نبود)پس نادرست ونامقبول است.(عدم سابقه)
۳-این مطلب جدید ست
پس درست و مقبول است (تجدد)
همانطور که از خلاصه مذکور فهمیدیم میتوان قسم چهارمی در نظر گرفت
و آن اینکه گفته شود
این مطلب قدیمی است .
پس نادرست و نامقبول است.
این جمله خلاصه و اساس اندیشه نادرستی است که نام مقابل سنت گریزی بر آن مینهیم.
مثال:
در مورد این مطلب سه نظریه اصلی وجود:
نظریه اول از سوی متفکران قرون وسطایی ارائه شده و چون نظریه قدیمیست از آن صرف نظر میکنیم.
اما نظریه دوم ...
مقتضای تفکر علمی ومنطقی این است که
برای قضاوت درباره محتوای آن به دلایل و براهین آن توجه کنیم و امور جانبی و غیر مرتبط مانند شخص گوینده یا زمان ابراز سخن را در اعتبار وارزشگذاری آن دخیل ندانیم.
بنابراین برای نشان دادن خطای یک اندیشه باید مستدل سخن گفت و نمی‌توان صرفا به دلیل قدمت اندیشه ای آن را نادرست خواند.
ریشه ی اصلی روانی ارتکاب مبارزه سنت گریزی ، گرایش افراطی به تجدد نوخواستن همه چیز است.
این طرز تفکر گاهی در مسائل سطحی زندگی خود را نشان می‌دهد که مثال بارز آن گرایش به مد ها و مدل های جدید لباس و کفش و کلاه و ... و کنار گذاشتن هر چیز قدیمی در این زمینه هاست.
مثال:
نو که میاد به بازار
کهنه میشه دل آزار
اما این طرز فکر مسائل جدی تر و عمیق تر زندگی نیز ظهور و بروز پیدا می‌کند، به طوری که عده ای گرایش به تجدد و پیشرفت را مجوزی برای سنت شکنی و انتقاد و اعتراض برای هر اندیشه یا رفتار قدیمی می‌دانند.
از این رو معمولا مغالطه سنت گریزی با مغالطه تجدد همراه می‌شود .
مثال :
شما تا کی میخواید انسانهای چند قرن پیش را الگوی خود قرار دهید ؟
اگر پیشرفت و توسعه جهان جدید باور دارید و می خواهید از این قافله عقب نمانید چاره ای ندارید جز پشت کردن به الگوها وچهارچوب های قدیمی
