مغالطه سنت گریزی / مغالطه ناشی از یک پیشفرض نادرست

۱-این مطلب قدیمی است.

پس درست و مقبول است.(سنت گرایی)

۲-این مطلب جدیداست(ودر قدیم نبود)پس نادرست ونامقبول است.(عدم سابقه)

۳-این مطلب جدید ست

پس درست و مقبول است (تجدد)

همانطور که از خلاصه مذکور فهمیدیم میتوان قسم چهارمی در نظر گرفت

و آن اینکه گفته شود 

این مطلب قدیمی است .

پس نادرست و نامقبول است.

 این جمله خلاصه و اساس اندیشه نادرستی است که نام مقابل سنت گریزی بر آن مینهیم.

مثال:

در مورد این مطلب سه نظریه اصلی وجود:

نظریه اول از سوی متفکران قرون وسطایی ارائه شده و چون نظریه قدیمیست از آن صرف نظر میکنیم.

 اما نظریه دوم ...

 مقتضای تفکر علمی ومنطقی این است که

برای قضاوت درباره محتوای آن به دلایل و براهین آن توجه کنیم و امور جانبی و غیر مرتبط مانند شخص گوینده یا زمان ابراز سخن را در اعتبار وارزشگذاری آن دخیل ندانیم.

 بنابراین برای نشان دادن خطای یک اندیشه باید مستدل سخن گفت و نمی‌توان صرفا به دلیل قدمت اندیشه ای آن را نادرست خواند.

ریشه ی اصلی روانی ارتکاب مبارزه سنت گریزی ، گرایش افراطی به تجدد نوخواستن همه چیز است.

 این طرز تفکر گاهی در مسائل سطحی زندگی خود را نشان می‌دهد که مثال بارز آن گرایش به مد ها و مدل های جدید لباس و کفش و کلاه و ... و کنار گذاشتن هر چیز قدیمی در این زمینه هاست.

مثال:

نو که میاد به بازار

 کهنه میشه دل آزار 

 اما این طرز فکر مسائل جدی تر و عمیق تر زندگی نیز ظهور و بروز پیدا می‌کند، به طوری که عده ای گرایش به تجدد و پیشرفت را مجوزی برای سنت شکنی و انتقاد و اعتراض برای هر اندیشه یا رفتار قدیمی می‌دانند.

از این رو معمولا مغالطه سنت گریزی با مغالطه تجدد همراه می‌شود .

مثال :

شما تا کی میخواید انسانهای چند قرن پیش را الگوی خود قرار دهید ؟

اگر پیشرفت و توسعه جهان جدید باور دارید و می خواهید از این قافله عقب نمانید چاره ای ندارید جز پشت کردن به الگوها وچهارچوب های قدیمی