آیا اکثریت خاموش و منفعل طرفدار نظام هستند؟
جناب دکتر حداد عادل بحران مهسا امینی را حل کردهاند. فرمودهاند صد الی دویستهزارنفر با قرار قبلی در مناطق از پیش تعیینشده پخش میشوند و نیروی انتظامی هم مجبور میشود نفراتش را پراکنده سازد و نمیتواند سریع آنها را متفرق نماید. بسیاری از مسئولین انقلابی دیگر هم مثل جناب حداد عادل میاندیشند.
معتقدند یک درصد اندکی از دانشآموزان، دانشجویان، ورزشکاران، هنرمندان، اصناف و بازاریها جزء اعتراضکنندگان هستند. لکن اکثریت مردم علیرغم برخی ناملایمات، با نظام هستند.
نظریۀ جناب حداد عادل چندین ایراد اساسی دارد. نخستین آن این است که نظام ما اگر در زمینههای دیگر کموکسریهایی دارد، در خصوص مسائل امنیتی بحول و قوۀ الهی بسیار توانمند است و رد پای مورچه را روی طناب سیاه برمیدارد. یقیناً اگر گروهی میبودند که سازماندهی تظاهرات را برعهده میداشتند تا به الان هزار بار تا جد و آبادشان را دستگاههای امنیتی شناسایی کرده بودند. اما فرض بگیریم که جناب حداد عادل و سایر مسئولین درست میگویند و اکثریت مردم که سکوت کردهاند، طرفدار نظام هستند. آن یکصدهزار نفر که دیروز ۳۰مهر در برلین جمع شده بودند هم طرفداران نظام بودند. اصلاً یک گام هم برویم بالاتر، اگر تشیع جنازۀ شهید سردار سلیمانی امروز اتفاق بیفتد، جمعیت خیلی بیشتری از سال۱۳۹۸ شرکت خواهند کرد. سرود سلام فرمانده هم نیازی نیست دانشآموزان را مثل اردبیل به زور ببرند. آنقدر مدارس مختلف در سطح کشور داوطلب شدهاند که وزیر آموزش و پرورش مانده از کدام استان شروع نماید. دیگر از این خیالپردازانهتر و رویاییتر که نمیشود. اولاً جناب حداد عادل بزرگوار بفرمایید که برای نظام از چهزمانی نظر مردم و رأی مردم اهمیت داشته؟ یک مورد جناب حداد عادل ممکن است نشان دهید که نظام اقدامی را، یا سیاستی را نمیخواسته انجام دهد، اما چون مردم آنرا میخواستهاند، نظام به خواست مردم تن داده و آن سیاست را اجرا کرده؟
از همۀ این بحثهای اقلیت و اکثریت میگذریم. فرض بگیریم جناب حدادعادل بزرگوار که شما و سایر مسئولین نظام درست میفرمایید و اکثریت مردم طرفدار نظام هستند. آیا اگر این هشتاد میلیون جملگی طرفدار نظام باشند، سیاستهای نظام موفق بوده؟ یک مورد، بیشتر هم نه، نشان دهید که عملکرد نظام موفقیتآمیز بوده؟ از سیاست خارجی گرفته تا اقتصاد، تا تامین آب، تا محیطزیست، بانکداری، صنعت، کشاورزی و...