دکترین سیناترا چیست | لباس شخصی هایی که دست به آشوب و آسیب اموال عمومی میزنند
هنگامیکه در چکسلواکی در بهار پراگ اعتراضات علیه سیاستهای شوروی آغاز شد بخش عمده مردم در موضع بیطرفی بودند. آن ها اگر چه علاقمند به سیاستهای اتحاد جماهیر شوروی نبودند ، اما انگیزهای هم برای بیان اعتراضات علنی و حضور در راهپیماییها نداشتند، چون معتقد بودند اگرچه شوروی دیکتاتورست اما آینده چکسلواکی بی شوروی هم گنگست .
بهار پراگ را بیشتر جوانان و دانشجویان با شیوههای مدنی پیش میبردند ، راهپیمایی های سکوت ، ایستادن در معابر عمومی ، تجمع در میدانها و ... اما جمعیت عظیم همچنان در مقابل این اعتراضها سکوت کرده بودند. این بخش خاکستری جامعه بیمناک آینده بودند.
کا گ ب در حزب کمونیست مورد سؤال قرار گرفت و لئونید برژنف ، رهبر شوروی به کا گ ب دستور داد تا از هر راهی که میتواند نه با نیروی پلیسی و امنیتی بلکه با ایجاد یک جو روانی قشر خاکستری و بیتفاوت جامعه را علیه معترضین بشوراند.
کا گ ب پیشنهاد داد تا نیروهایی از پلیس و وفاداران لباس شخصی حزب به اموال عمومی و همچنین خانههای مردم و فروشگاهها حمله ببرند و به غارت و تخریب مشغول بشوند ، آنها به باجه تلفنهای عمومی ایستگاههای اتوبوس ماشینهای مردم و فروشگاهها و خانهها حمله میکردند و اینگونه القا کردند معترضین غارتگر و دشمن مردم هستند؛ رفتهرفته قشر خاکستری جامعه که از این آشوبها و غارت و تخریب خسته شده بودند به حمایت از حزب و حکومت پرداختند و از آنها خواستند تا جلوی این آشوبها گرفته شود.
کار بهجایی رسید که اعتراضات عمومی رنگ عوض کرد حالا همان قشر خاکستری و بیتفاوت جامعه بود که به خیابانها ریخته بودند و علیه معترضین شعار میدادند و خواستار برقراری آرامش بودند!
این عمل بعدها به #دکترین_سیناترا نیز مشهور شد.
اتحاد جماهیر شوروی و کشورهای کمونیستی و بلوک شرق از این شیوه خرسند شدند و بعدها در پس هر اعتراضی نسبت به آن اقدام میکردند.
سازمانهای امنیتی بلوک شرق این دکترین را بهعنوان بخشی از مهندسی عملیات روانی در جامعه بکار گرفتند و در دورههای آموزشی خود همواره نسبت به تربیت تیمهای ضربت باهدف « #یارگیری_خاکستری » اختصاص میدادند.
چاره کار البته ضبط ویدئویی و عکسبرداری ازین حرکت و انتشار عمومی آنست.
امیر فرشاد ابراهیمی...
@Nviolence2 | خشونت پرهیزی