گزیده هایی از سخنان مهدی نصیری در لایو اینستاگرامی با انجمن اسلامی دفتر تحکیم وحدت دانشگاه تبریز در باره استکبار ستیزی
(این سخنرانی قرار بود دیروز در دانشگاه تبریز برگزار شود که با مداخله یک نهاد امنیتی لغو شد.)
استکبار ستیزی و مقابله با ظلم یک امر عقلی و عرفی است و انبیای الهی ما را به این حکم عقلی ارشاد کرده اند اما این وظیفه مانند همه وظایف دیگر شرایط و ضوابط ویژه خود را دارد.
استکبار ستیزی افراطی چهل ساله اخیر ما ربطی به آموزه های عقلانی اسلام و تشیع ندارد و عمدتا متاثر از آموزه های چپ مارکسیستی و یا فرقه زیدی بوده است.
فرعون از بزرگترین مستکبران تاریخ بود که کوس "انا ربکم الاعلی" می زد اما وقتی خداوند به موسی و هارون ع فرمان مقابله با فرعون را داد در گام اول آن دو را توصیه به مذاکره نرم و مهربانانه با فرعون را کرد.
گیریم که این نوع و مدل استکبار ستیزی تکلیف شرعی ما باشد، بدون رضایت و خواست اکثریت مردم، حق تحمیل آن را بر مردم نداریم. نه پیامبر ص شعب آبی طالب را بر مردم تحمیل کرد و نه امام حسین ع عاشورا را.
یکی از معانی رای اکثریت مردم به دولت روحانی، تمایل آنان به رابطه با جهان از جمله غرب و آمریکا بود و اکنون با رای اقلیت به دولت آقای رئیسی نمی توان مدعی همراهی مردم با سیاست منازعه مستمر با آمریکا و غرب شد.
استکبار ستیزی ای که به استضعاف و فقر و فلاکت و عقب ماندگی جامعه بیانجامد، ماهیت غیر عقلی و غیر شرعی آن واضح است.
مشکل اساسی تر این است که ما در مدیریت کشور به انواع ویژگی‌های استکباری و مستکبران آلوده هستیم و در عین حال مدعی مقابله با استکبار جهانی هستیم.
اگر روحیه استکباری طیفی از انقلابیون نبود، این گونه به یک مرجع تقلید بابت یک توصیه حکیمانه در باب اصلاح روابطمان با جهان، جسارت نمی کردند.
از ویژگی‌های مستکبران و نظامهای استکباری از جمله همین آمریکا سرکوب و کشتار مردم است. مانند کشتارهایی که آمریکا با حمایت از کودتاگران مثلا شیلی علیه آلنده کرد اما مگر ما آدم نمی کشیم؟ در همین آبان سال ۹۸ صدها هموطن و انسان بی گناه و صرفا معترض به شرایط فلاکت بار اقتصادی با گلوله های جنگی کشتیم.
این که در استکبار ستیزی ریز و درشت کنیم و با چینی ها و روس‌ها هم که از مصادیق قدرتهای استکباری اند و لو آن که آلودگی شان از آمریکا در استعمارگری کمتر باشد، نرد دوستی و عشق ببازیم و برای فرار از تحریم های آمریکا به اینان دخیل ببندیم، تناقض آشکار است.
چطور از یک سو شعار محو اسرائیل می دهیم و از طرف دیگر با روسیه که امنیت و بقای اسرائیل برایش یک راهبرد دائمی است، عقد اخوت بسته ایم. همان روسی که اجازه دفاع به نظامیان ایران را در مقابل حملات مرگبار اسرائیل در سوریه نمی دهد؟
کره شمالی یکی از استکباری ترین حکومت‌ها در دنیاست که فرعون وار ملتی را به اسارت و محاصره گرفته است اما همین رژیم از دوستان ویژه ما پس از انقلاب بوده است.
چینی ها اگر مدل آمریکا ستیزی ما را داشتند، آیا می توانستند امروز اقتصاد و قدرت دوم جهان باشند و آمریکایی ها را وحشت زده از قدرت رو به افزایش خود کنند؟
باید سیاست خارجی ای جدید را که تعامل با همه دنیا برایش اصل باشد و منافع ملی را محور قرار دهد و به اعتلای مادی و معنوی ایران بیاندیشد، در پیش بگیریم و الا سقوطمان حتمی است.
