صرف نظر از روحانی یا رئیسی، محیط زیست الویتِ آخر نظام هست
یادش بخیر؛ قبلنا که به آغاز فصلِ سرما و آلودگی هوا میرسیدیم تندروها چه بساط دادخواهی که براه نمی‌اندختند: معصومه ابتکار بنزین نامرغوب واردکرده بود؛ زنگنه وزیر نفت گازوئیل گوگرددارتولید کرده بود؛ شورای شهر به ریاست‌ِمحسن هاشمی و شهردار، آقایِ پیروزحناچی هیچ طرح و برنامه‌ایی برایِ بهبودِ هوایِ تهران نداشتند؛ سازمان محیط‌زیست و روحانی هم که اصلا بفکرنبودند. اما الان انگار نه انگار.
صد البته که نه از جناب رئیسی، نه از شورای شهر یا شهردار جدید و نه از هیچیک از ارکان‌های دولت جدید نمیتوان انتظار داشت که بتوانند گامی بمنظورِ کاستن از آلودگیِ هوا بردارند. اساساً اسباب و عللی که هوای تهران و شهرهای بزرگ را با شروع فصل سرما باین وضعیت در می‌آورند یکی دوتا نیستند که این دولت، شهرداری یا سازمان محیط زیستش بتوانند خلق الساعه کاری انجام دهند. اگر نظام امروز بگونه‌ای جدی در خصوص مسائل مرتبط با محیط زیست، آب،هوا، جنگلها و توسعه پایدار برنامه ریزی کرده و بودجه و اعتباراتِ لازم هم تامین شود و بالاخره حاکميت هم آن طرحها و برنامه‌ها را پیگیری نماید، سالها بعد میباشد که آثار آن طرحها و سیاستها بتدریج ظاهر میشوند.
در حالیکه با کمال تاسف بایستی اذعان داشت که اساساً مسائلِ مرتبط با تامینِ آب، هوایِ پاک، حفظِ جنگلها، مراقبت از محیط زیست و در یک کلام توسعه پایدار در قعرِ اولویتهای نظام قرار دارند. صرفنظر از آنکه آقای روحانی رئیس جمهور باشند یا جنابِ رئیسی؛ خانم معصومه ابتکار اصلاح طلب مسئول محیط زیست باشند یا آقای عیسی کلانتری یا جناب علی سلاجقه اصولگرا.
