اى حذيفه ! دنيا از بين رفته يا مثل اينكه تو در اين دنيا نبودى.
عرض كردم پدر و مادرم به قربانت باد! آيا علائمى هست كه دال بر وقوع چنين وضعى در دنيا باشد؟
فرمودند: آرى - اى حذيفه ! - مطالبى كه مى گويم به قلبت بسپار (چون باید دوباره تکرار کنی)
و با چشمت ببين (یعنی خودتو بعضی از این نشانه ها را می بینی)
و با انگشتانت شماره كن : (یعنی تک تک این نشانه ها به وجود می آیند)

1. وقتى كه امت من نماز را ضايع كنند.

2. از شهوات پيروى كنند.

3. خيانت در ميان مردم زياد شود.

4. امانت و امانتدارى كم شود.

5. مشروبات الكلى بنوشند.

6. فضا تاريك شود (ممكن است به خاطر آلودگى فضا به معصيت يا دود ناشى از بنزين و غيره باشد).

7. به واسطه خشكسالى ، آب قناتها و چاهها كم مى شود - كما اينكه الان شده است -.

8. آسمان و اين فضاى لايتناهى غبارآلود شود (ممكن است كنايه از ظلمهاى جهانى باشد مانند جنگهاى جهانى از قبيل دو جنگ اول و دوم و جنگهاى پراكنده).

9. امنيت از راههاى زمينى و هوايى برداشته شود (نظير هواپيما ربايى ، آدم دزدى).

10. و مردم همديگر را سب و لعن كنند.

11. خانواده ها در دامن فساد سقوط كنند (مانند بى حجابى ، رقاصى ، قمار و غيره).

12. مردم در زندگى گرفتار تجملات و مدپرستى شوند و سرانجام قناعت و ميانه روى متروك گردد.

13. افراد جامعه نسبت به يكديگر بدبين شوند و سوءظن و عدم اعتماد بر جامعه سايه افكند. (چون که دزدی زیاد می شود هیچ کس به دیگری اعتماد نکند و همه مواظب مال خود باشند و اصل بر دزد بودن انسان ها باشد)

14. سالهاى دنيا پست و خوار شود. (زندگی، ارزش زندگی کردن نداشته باشد)

15. درختكارى زياد شود و محصولها اندك شود. (کما این که به دلیل بعضی از فکر های مزخرف مسئولین، همه جا را درخت کاج و سرو می کارند و بهانه شان این است که این درختان همیشه سبزند)

16. قيمتها بالا رود (نرخ اجناس مورد لزوم به طور سرسام آورى بالا برود تا جايى كه زندگى را تبديل به جهنم سوزان كند).

17. بادها زياد شود (طوفانها و تندبادها مرتبا در دنيا زيانهاى سنگين جانى و مالى به بار آورد).

18. پرده از روى باطن مردم برداشته شود (و جنايتكاران و دنياپرستان و جاه طلبان شناخته شوند، يا بدان آشكار شوند يا علائم ظاهر شوند یا به زبان ساده دیگر ارزشی برای دین نداشته باشند).

19. عمل لواط علنى شود (كما اينكه در انگلستان با گذراندن قانونى از تصويب مجلس لواط بلامانع شده است (هموسکشوالیسم که آرم آنها یک پرچم 10 رنگ از طیف های رنگارنگ نور است)).

20. خلاف ، پسنديده شود. (یعنی همه به کار های خلاف ارزش می گذارند)

21. تجارت و كاسبى دچار سختى و تنگى شود و اشياء مورد درخواست كم شود.

22. تمام برنامه ها را با كمال گستاخى و خودسرى بر مبناى هواى نفس (دلم مى خواهد) پياده كنند.

23. ناسزا و فحش دادن به پدر و مادران را وسيله سرگرمى و مزاح قرار دهند. (یعنی با فحش دادن به نوامس خود و دیگران با یکدیگر شوخی می کنند یا به گونه ای بی غیرت می شوند و به این وسیله با یکدیگر شوخی می کنند)

24. آشكارا ربا بخورند و كوچكترين ترسى از خداوند نداشته باشند.

25. بى عصمتى و زنا در ميان مردم رواج پيدا كند (مراكز خودفروشى و زنا در دنيا با ابعاد گسترده اى بالاترين شاهد ماست یا به گونه ای هموسکشوالیسم یا همجنس گرایی).

26. خشنودى و راضى بودن از زندگى و برنامه آن بسيار كم شود.

27. افراد سفيه و نادان زمام امور را به دست گيرند.

28. خيانت به انواع و اقسام مختلف در ميان همه طبقات زياد شود.

29. امانت را بى اهميت بدانند و به آن بى اعتنا باشند و افراد امين كم شوند. (می تواند به امانت گفتاری مردم نیز اشاره شود)

30. افراد از اخلاق و كار خويش تعريف كنند. (ریا به معنای واقعی کلمه)

31. نادانها به دليل نادانى خويش مشهورند. (مانند رکورد های گینس که نیمی از آنها جهل و خریت است)

32. مردم خانه هاى خود را بيارايند و ديوارهاى آن را زينت دهند. (نگاهی به شمال تهران این گفتار را تایید می کند)

33. قصرها و خانه ها بلند ساخته شود (مانند ساختمانهاى چندين طبقه اى كه آسايش و امنيت را از همسايه ها سلب مى كند.)

34. باطل را به لباس حق جلوه دهند و شنونده داشته باشند. (BBC فارسی VOA ...)

35. زشتى دروغ از بين برود بحدى كه لباس راستى بر آن بپوشانند. (دروغ علنی می شود)

36. اگر كسى در كارش صحت عمل داشته باشد او را ضعيف بدانند. (انسان درستکار و صبور و واقع بین را بدبخت گویند)

37. پستى و لئامت و سرزنش يكديگر را به حساب عقل بگذارند (صاحبش را عاقل بدانند)

38. گمراه بودن و راه كج رفتن را هدايت بشمارند. (رفتای های آمریکا و دیگر کشور ها مهر تایید خواهد بود)

39. بيان را كورى بدانند (اگر به وسيله بيان ، حقايقى گفته شود كه به نظر آنها خوش نيايد بگويند اين شخص كور است و واقعيت دنيا را نمى بيند یا آن شخص احمق است و چیزی نمی فهمد).

40. و خموشى را بى خردى بدانند. (گذشت از مردم را حماقت و ساده لوحی دانند)

41. دانشمند اگر بخواهد از علم خويش به نفع خود و جامعه حرف بزند او را جاهل و عملش را نادانى بدانند. (برای خود من نیز اتقاق افتاده که زمانی می خواستم سیستمی برای ثبت نمرات دبیرستان بسازم همه به من چاپلوس می گفتند https://alnovin.ir)

42. نشانه ها بسيار شود و علامتها يكى پس از ديگرى ظاهر گردد.

43. تحقيق نكرده سخنان دور از حقيقت بگويند (مردم را متهم كنند و بدون دليل آبروى بندگان خدا را بريزند).

44. آسياى مرگ بر سر جامعه بچرخد (جنگهاى خانمانسوز به راه بيندازند و افراد بيگناه را قتل عام كنند، مانند بمباران مناطق مسكونى و غير نظامى و جهانی و عظیم دوم که در این جنگ بیش از 90 میلیون انسان کشته شدند).

45. مردم از نظر بينش و ديد قلبى كور شوند و حقايق را نبينند (مانند جناياتى كه از زمامداران خود مى بينند و در عين حال مى گويند خوب است مانند ترامپ، اوباما، جرج هرورت بوش و ...).

46. كارهاى ناپسند بر اعمال خوب غلبه پيدا كند (مردم طرفدار كارهاى بد کلاهبرداری و هک و غیره شوند).

47. محبت نسبت به يكديگر وصله رحم از دلهاى مردم برداشته شود.

48. درحالی که قیمت ها بالا می رود تجارت و بازرگانى زياد شود. (تورم رکودی که بدترین نوع تورم در اقتصاد جهان می باشد)

49. جان خود را به يكديگر به خاطر شهوت هاى زيادى كه دارند، بذل دهند. (به سادگی آدم می فروشند)

50. كارهاى بزرگ را آسان شمارند (نظير جنگ با دولتهاى بزرگ مثل جنگ آلمان با جهان).

51. از پوشيدن پوستهاى حيوانات حرام گوشت (يا ذبح شرعى نشده) باكى نداشته باشند. (که از نظر اسلام هر نوع پوششی که ذبح شرعی نشده باشد حرام بوده و نماز خواندن با آن لباس ها باطل است خامنه ای= اگر یقین داشته باشیم که ذبح شرعی شده باشد اشکالی ندارد)

52. جامه هاى نرم و زيبا و نازك بپوشند (و بدن آنها از روى لباس پيدا باشد کلمه نازک کاملا دقیق آمده است که بسیار بسیار عجیب و غریب است).

53. رغبت به دنيا پيدا كنند و آن را بر آخرت مقدم بدارند (اعمال بد مردم گواه اين مطلب است).

54. رحم از دلهاى همه مردم برود (اعم از زمامدار، تاجر، كاسب ، زن ، شوهر و غير آنها و همه سنگ دل شوند).

55. فساد جنبه عمومى پيدا كند (خواهى نشوى رسوا همرنگ جماعت شو).

56. قرآن را به بازى بگيرند (از نام آن و آياتش به نفع اهداف شوم خود سوء استفاده كنند که داعش اینگونه به وجود آمد).

57. اموال بيت المال (وجوه شرعيه) را مال شخصى خود بدانند يا حقوق شرعيه مال خود را ندهند و بگويند مال خودمان است . (زمان معاویه و شاه را به وضوح یادمان است که رضا خان با کشتی پر از پول می خواست ایران را ترک کند و به آفریقا رود)

58. مسكرات را با تغيير نام حلال بدانند.

59. در وقت دادن زكات مال خود خيانت كنند (كم بدهند يا جنس نامرغوب عرضه كنند که حق الناس است).

60. ربا را به نام خريد و فروش و اجاره دادن محلى از مقروض بگيرند.

61. در فسق و فجور مردها با مردها و زنها با زنها برابرى كنند. (یعنی هم مرد ها و هم زن ها فساد اخلاقی داشته باشند)

62. به نافرمانى از خداوند (گناه كردن) مباهات كنند. (هیچ ترسی از نافرمانی کردن از دستور خداوند ندارند)

63. دلهاى مردم پر از تكبر و غرور شود و ظلم و جور در پادشاهان و نادانى در مردم (زير بار ظلم رفتن) ظاهر شود.

64. در چنين وضعى ديندار بايد دين خود را بردارد و از اين طرف به آن طرف و از اين قله كوه به آن قله و از اين دره به دره ديگر برود تا سلامت دين داشته باشد.

65. از اسلام باقى نماند جز اسمى و از قرآن باقى نماند جز رسمى (قرآن در دلها كهنه شود و فقط اسم و رسمى از آن باقى بماند).

66. قرآن بخوانند در حالى كه از گلوگاه و استخوان ترقوه و گردن نگذرد (یعنی با آواز قرآن را می خوانند ولی به تفسیر آن بی توجه هستند)و از وعده هاى خداوندى و وعيدهاى آن عملا در ميان مردم خبرى نباشد و از خداوند نترسند و به ياد او نباشند و از ناسخ و منسوخ قرآن بى خبر باشند.

67. در اين حالات مساجدشان آباد باشد اما دلهاشان از تقوا و ايمان تهى.

68. علما و دانشمندان آن زمان بدترين مردم روى زمين باشند و تمام فسادها و فتنه ها از ناحيه آنها برخيزد و بازگشت همه آنها (فتنه ها) به سوى خود ايشان است .

69. مردم خيّر و نيكوكار و مراكز خير از بين برود اما اهل شر و فساد بمانند. (معصوم این نشانه ها را در ابعاد جهانی گفته است که هنوز این ویژگی در ایران وجود ندارد)

70. مردم به خداوند عالم در كارهايشان بى اعتنا باشند و اعمالشان از روى تحقيق نباشد.

71. تنها محبوب مردم دينار و درهم باشد (ثروت دنيا از هر راهى كه بيايد، حلال يا حرام ، مانعى نداشته باشد).

72. هر قدر ثروتشان زياد شود باز بگويند فقيريم .

سند عربی حدیث:

يا حذيفه قد ذهبت الدنيا او كانك بالدنيا لم تكن قلت فداك ابى و امى يا رسول الله فهل من علامة يستدل بها على ذلك قال نعم يا حذيفة احفظ بقلبك و انظر بعينك و اعقد بيدك اذا ضيعت امتى الصلواة و اتبعت الشهوات و كثر الخيانات و قلت الامانات و شربوا القهوات و اظلم الهوى و غار الماء و اغبرت الافق و خيفت الطرق و تشاتم الناس و فسدوا و فجرت الباعة و رفضت القناعة و ساءت الظنون و تلاشت السنون و كثرت الاشجار و قلت الثمار و غلت الاسعار و كثرت الرياح و تبينت الاشراط و ظهر اللواط و استحسنوا الخلف و ضاقت المكاسب و قلت المطالب و استمروا بالهوى و تفاكهوا بينهم بشتيمة الاباء و الامهات و اكلوا الربا و فشا الزنا و قل الرضا و استعملوا السفهاء و كثرت الخيانة و قلت الامانة و ذكى كل امرء نفسه و عمله و اشتهر كل جاهل بجهله و زخرفت جدران الدور و رفع بناء القصور و صار الباطل حقا و الكذب صدقا و الصحة عجزا و اللؤ م عقلا و الضلالة هدى و البيان عمى و الصمت بلاهة و العلم جهالة و كثرت الايات و تتابعت العلامات و تراجموا بالظنون و دارت على الناس رحى المنون و عميت القلوب و غلب المنكر المعروف و ذهب التواصل و كثرت التجارات و استحسنوا البطالات و تهادوا انفسهم بالشهوات و تهاونوا بالمعضلات و ركبوا جلود النمور و اكلوا الماءتور و لبسوا الحبور و آثروا الدنيا على الاخرة و ذهبت الرحمة من القلوب و عم الفساد و اتخذوا كتاب الله لعبا و مال الله دولا و استحل الخمر بالنبيذ و النجش بالزكوة و الربا بالبيع و تكافاء الرجال بالرجال و النساء بالنساء و صارت المباهات فى المعصية و الكبر فى القلوب والجور فى السلاطين و السفاهه فى سائر الناس فعند ذلك لا يسلم لذى دين دينه الا من فر بدينه من شاهق الى شاهق و من واد الى واد و ذهب الاسلام حتى لايبقى الا اسمه و اندرس القران من القلوب حتى لايبقى الا رسمه يقرؤ ن القرآن لا يجاوز تراقيهم لا يعلمون بما فيه من وعد ربهم و وعيده و تحذيره و تنذيره و ناسخه و منسوخه فعند ذلك تكون مساجدهم عامرة و قلوبهم خاربة من الايمان علمانهم شر خلق الله على وجه الارض منهم بدت الفتنة و اليهم تعود و يذهب الخير و اهله و يبقى الشر و اهله و يصير الناس بحيث لايعباء الله بشى ء من اعماله قد حبب اليهم الدينار و الدارهم حتى ان الغنى ليحدث نفسه بالفقر

این حدیث در منابع زیر ذکر شده است:
1. نوائب الدهور، سید حسن میرجهانی، نجف، کتابخانه حیدریه، 1376، ج1، ص‌291.
2. محاضرة الأبرار ومسامرة الأخيار في الأدبيات والنوادر والأخبار، محيي الدين محمد علي محمد/ابن عربي الحاتمي،دارکتب العلمیه، لبنان- بیروت، ج 1، ص 21 و 22.

این روایت از حذیفه بن یمان نقل شده که مورد تایید می باشد. او از بزرگان و از یاران نبی اکرم صل الله علیه و آله می باشد.(1) و حذیفه در دوستی و یاری امیرمؤمنان علی بن ابی طالب(ع) ثابت قدم و استوار بود، و روایات بسیاری از پیامبر (ص) در فضائل حضرت علی (ع) نقل کرده است و در میان اصحاب حضرت علی یکی از اصحاب چهار گانه معرفی شده است .(2)
في حذيفة بن اليمان رضى اللّه تعالى عنه حذيفة بن اليمان العبسي أبو عبد اللّه أحد الاركان الاربعة على قول، من كتاب أصحاب رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله، و من السابقين من أنصار أمير المؤمنين عليه السّلام، أنصاري سكن الكوفة و مات بالمدائن بعد بيعة أمير المؤمنين عليه السّلام بأربعين يوما قاله الشيخ (ره) في كتاب الرجال‏. (3)

پی نوشت ها:
1. عالمی دامغانی، محمد علی، پیغمبر و یاران، ج 2، ص 241، انتشارت بصیرتی، قم خیابان ارم، 1386ه ق؛ ابن اثیر، عزالدین، الکامل فی التاریخ، ج 2، ص 162، بیروت، دار صادر، 1385 / 1965.
2. محمدبن‌حسن طوسی، رجال الطوسی، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵،ص60. و محمدبن عمر کشی، اختیار معرفةالرجال، (تلخیص) محمدبن‌حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ش،ص 6و 7.
3. اختيار معرفة الرجال المعروف برجال الكشى (مع تعليقات مير داماد الأسترآبادى)،موسسة آل البيت( عليهم السلام) لإحياء التراث‏، ايران- قم‏،1404 ه. ق‏،چاپ اول، ج‏1، ص: 159