محمد بن سيرين گويد: اگر كسي بيند كه ادرار كند، به جايگاهي كه موضع آن نباشد، اگر صاحب خواب غمگين و وام دار بود، دليل كند كه از غم فرج يابد و وامش گذارده گردد و اگر توانگر بيند، دليل كند كه مالش نقصان آيد، بر مقدار ادرار. حضرت دانيال گويد: اگر بيند كه در جايگاهي مجهول ادرار كند، دليل بود كه از اهل آن موضع زن خواهد يا كنيزك خرد. اگر بيند كه به جاي ادرار خون همي رفت، دليل كند كه او را فرزند ايد و اگر بيند كه به جاي ادرار چرك و خون مي رفت، دليل كند كه او را فرزندي ايد به تن معلول. بعضي از معبران گفته اند: ادرار، مال حرام بود. اگر بيند كه ادرار همي خورد، دليل كند كه مال حرام خورد. ابراهيم كرماني گويد: اگر بيند كه اندر چاهي ادرار كرد، دليل كند كه از كسي مال حلال حاصل كند. اگر بيند كه ادرار همي كرد، دليل كند كه او را فرزندي آيد كه قران ظاهرخواند و عالم و دانا گردد. اگر بيند كه برخي از ادرار ريخت و برخي با خود داشت، دليل كند كه برخي از مال وي برود و برخي اندوه وغم از وي جدا گردد. اگر بيند كه مردمان از ادرار وي همي مسح كردند، دليل كند كه او را فرزندي آيد كه عالم و دانا گردد و مردمان متابع او گردند. جابر مغربي گويد: اگر بيند كه در مسجد ادرار كردن همي كرد، دليل كند كه مال خويش هزينه كند. اگر بيند كه جامه وي به ادرار آلوده شد، دليل كند كه مال خويش بر فرزند خويش هزينه كند.حضرت امام جعفر صادق فرمايد: ادرار در خواب، به موقع خويش، مرد را توانگري رسد. اگر درويش باشد و بنده را آزادي باشد و بيمار را شفا بود و محبوس را فرج بود و مسافر را باز آمدن بود و عامل معزولي بود و خليفه را مرگ بود و قاضي را عزل و بازرگان را زيان بود در تجارت. اسماعيل بن اشعث گويد: اگر بيند كه در خانه خويش به موضعش ادرار همي كرد، دليل كند كه مال و ثروت و دارايي خويش بر عيال خويش هزينه و خرج كند، ليكن عوض آن جبران شده بازآيد.