هر کس مشغول کاري و سرگرم به چيزي؛
کودکان آرميده در آغوش مادران، مادران در انديشه. آرزوهاي مادرانه. خويش، و پدران در پي
کسب و کار و...
همه در تکاپو؛ کشاورز به اميد محصول تازه، تاجر به اميد سود بيشتر، دانشمند در پي کشفي
جديد و...
همه در حال و هوای خویش اند؛ کودک، جوان، پیر؛ که ناگهان اتفاق می افتد؛
آنچه وعده اش داده شده بود،
آنچه وقوعش حتمي و زمانش نامعلوم بود و ما آن را دور مي پنداشتيم.
قيامت اتفاق مي افتد تا آغازي باشد بر حيات ابدي انسان.
روزي که هر مادر شيردهي، طفل شيرخوار خود را فراموش مي کند. مردم از هيبت آن روز
همچون افراد مست به نظر مي رسند؛ درحالي که مست نيستند وليکن عذاب خدا سخت است.
اما اين واقعه با چه حوادثي همراه است؟ چه مراحلي دارد؟
پايان اين جهان با برپايي قيامت همراه است. اين رخداد بزرگ که در آياتي از قرآن کريم ترسيم
شده، در دو مرحله انجام مي گيرد که در هر مرحله وقايع خاصي رخ مي دهد.
الف) مرحل. اوّل قيامت
در اين مرحله که با پايان يافتن دنيا آغاز مي شود، حوادث زير اتفاق مي افتد:
1_ شنيده شدن صدايي مهيب: صدايي مهيب و سهمگين آسمان ها و زمين را فرا مي گيرد. و اين اتفاق چنان ناگهاني رخ مي دهد که همه را غافلگير مي کند.
2_ مرگ اهل آسمان ها و زمين: همه. اهل آسمان ها و زمين، جز آنها که خداوند خواسته است، می میرند و بساط حیات انسان و دیگر موجودات برچیده می شود.
3_ تغيير در ساختار زمين و آسمان ها: تحولي عظيم در آسمان ها و زمين رخ مي دهد. خورشيد درهم مي پيچد و بي نور و تاريک مي شود. آن همه ستاره اي که در آسمان مي درخشيد، همه به يک باره تيره مي شوند، زمين به شدت به لرزه در مي آيد و خرد مي شود، کوه ها در هم کوبيده شده و متلاشي مي شوند و همچون ذرات گرد و غبار در هوا پراکنده مي گردند. درياها با آن همه وسعت و عظمت به هم متصل مي شوند و از درون آنها آتش زبانه مي کشد . اين تغييرات چنان گسترده و عميق است که آسمان ها و زمين به آسمان ها و زميني ديگر تبديل مي شوند.
ب) مرحلۀ دوم قیامت
در اين مرحله وقايعي رخ مي دهد تا انسا نها آماده دريافت پاداش و کيفر شوند.
1_ زنده شدن هم. انسان ها: بار ديگر بانگ سهمناکي در عالم مي پيچد و حيات مجدد انسا نها آغاز مي شود. با اين صدا، همه. مردگان دوباره زنده مي شوند و در پيشگاه خداوند حاضر مي گردند. در اين هنگام انسان هاي گناهکار به دنبال راه فراري مي گردند؛ دل هاي آنان سخت هراسان و چشم هايشان از ترس به زير افکنده است
2_ کنار رفتن پرده از حقايق عالم: در آن روز با تابيدن نور حقيقت از جانب خداوند پرده ها کنار می رود و اسرار و حقایق عالم آشکار می شود و واقعیت همه چیز از جمله اعمال و رفتار و نیات انسان ها و نيز حوادث تلخ و شيريني که در زمين اتفاق افتاده است، آشکار مي شود.
3_ برپا شدن دادگاه عدل الهي: با آماده شدن صحنه. قيامت، رسيدگي به اعمال آغاز مي شود و اعمال، افکار و نيت هاي انسان ها در ترازوي عدل پروردگار سنجيده مي شود و اگر عملي حتي
به اندازه ذره اي ناچيز باشد، به حساب آن نيز رسيدگي خواهد شد 3. اعمال پيامبران و امامان معيار
و ميزان سنجش اعمال قرار مي گيرد؛ زيرا اعمال آنان عين آن چيزي است که خدا به آن دستور داده
است؛ از اين رو هرچه عمل انسان ها به راه و روش آنان نزديک تر باشد، ارزش افزون تري خواهد
داشت.
4_ حضور شاهدان و گواهان: براساس آيات و روايات، در اين روز شاهدان و گواهاني بر اعمال و رفتار انسان ها در پیشگاه خداوند شهادت می دهند.برخی از این شاهدان عبارت اند از:
الف) پيامبران و امامان: ايشان هما نگونه که در دنيا ناظر و شاهد بر اعمال انسا نها بود هاند، در روز قيامت نيز شاهدان دادگاه عدل الهي اند و چون ظاهر و باطن اعمال انسان ها را در دنيا ديد هاند و
از هر خطايي مصون و محفو ظاند، بهترين گواهان قيام تاند رسول خدا نيز شاهد و ناظر بر همه پيامبران و امت هاست.
ب) فرشتگان الهی: فرشتگان در طول زندگی انسا نها، همواره مراقب آنها بوده اند و تمامی اعمال آنها را ثبت و ضبط کرده اند.
وَ انَّ عَلَیکُم لَحاِفظین کِرامًا کاِتبين یَعلَمونَ ما تَفعَلون
بي گمان براي شما نگهباناني هستند، نويسندگاني گرانقدر، می دانند آنچه را که انجام می دهید.
انفطار، 10 12
ج) اعضاي بدن انسان: برخي آيات و روايات از شهادت اعضاي بدن انسان ياد مي کنند. بدکاران در روز قيامت سوگند دروغ مي خورند تا شايد خود را از مهلکه نجات دهند. در اين حال، خداوند بر
دهان آنها مهر خاموشي مي زند و اعضا و جوارح آنها به اذن خداوند شروع به سخن گفتن مي کنند و عليه
صاحب خود شهادت مي دهند. بدکاران از مشاهده گواهي اعضاي خويش به شگفت مي آيند و خطاب
به اعضاي بدن خود با لحني سرزنش آميز مي گويند که چرا عليه ما شهادت مي دهيد؟
وَ قالوا لجُلوِدهِم لِمَ شَهِدتُم عَلَينا
قالوا اَنطَقَنَا اللّهُ الَّذی اَنطَقَ کُلَّ شَیٍء
آنها به پوست خود می گویند: چرا بر ضد ما شهادت دادید؟
گویند: ما را خدایی به سخن آورد که هر چيزي را به سخن آورد.
فصلت، 21
5_ دادن نامۀ اعمال: نامهٔ عمل نیکوکاران را به دست راست و نامهٔ عمل بدکاران را به دست چپ آنها مي دهند. نامه. عمل انسان با نامه هاي ثبت شده در دنيا تفاوتي اساسي دارد. نامه هاي اين دنيا، صرفاً گزارشي از عمل است که به صورت کلمات و نوشته درآمده است؛ اما نامه. عمل انسان به گونه اي
است که خود عمل و حقيقت آن را دربردارد. از اي نرو، تمام اعمال انسان در قيامت حاضر مي شوند و
انسان عين اعمال خود را مي بيند. کارهاي خوب با صورت هاي بسيار زيبا و لذت بخش تجسم مي يابند
و کارهاي بد با صور تهاي بسيار زشت و وحشت زا و آزاردهنده، مجسم مي شوند.
دانلود بخش های کتاب دینی دهم
دانلود کتاب کامل دینی دهم